Dzień, w którym Cię zabraknie - Roz. 7 - Cień dawnego lisa - Ślązak Grzesiek [Polskie opowiadanie]
***
Minęło parę dni. Nick błąkał się bez celu po mieście z przekrwionymi od łez oczami. Kilkadziesiąt godzin bez snu sprawiło, że wyglądał jak jaskiniowiec po przeżyciu ataku mamuta. Po poszarpanym futrze i brudnym ubraniu nikt nie byłby w stanie uwierzyć, że pracował w policji i był na przymusowym urlopie. W pewnym momencie zerwał się lodowaty wschodni wiatr, który uderzając w jego czaszkę, powodował gęsią skórkę na całym ciele. Zaszedł więc do baru "Pod złamanym żebrem", by się ogrzać.
Pomimo nazwy, nie było to najgorsza melina w mieście. Był posprzątany i schludny, przeważały w nim przyjazne twarze, popijające różne napoje przy stolikach i pogrywające w karty na małe kwoty w wolnym czasie. Lisa powitał przyjaźnie nastawiony koń-barman:
- Czołem Nick, kope lat? Ile to już czasu mnie nie odwiedzałeś?
- Wybacz Herman, będzie około roku. Trochę się działo przez ten czas...
Daj mi coś mocnego!
Barman na to zamilkł, widząc, że Nick nie jest w nastroju do rozmów. Oficer przypomniał sobie ostatnią niedzielę spędzoną z Judy:
Małżeństwo siedziało na ławce w parku Szarakówek. Nick widząc strapioną Judy, zaczął po raz pierwszy od dawna podśpiewywać. Piosenka, której słowa na bieżąco układał sobie w głowie, brzmiała tak:
Wywróciłaś mój calutki świat,
totalnie do góry nogami,
przecież miałaś ogromny wybór
między tyloma zwierzętami.
Byłem przecież królem biznesu,
z kostiumem, moimi lodami.
Nie przypuszczałbym współpracy wraz
ze śledczymi, policjantami.
Ty marchewką mi pomachałaś,
swoją osobą rozkochałaś.
Swym uporem w sprawie skowyjców
zupełnie mnie oczarowałaś...
Z retrospekcji wyrwał go Herman, stawiając przed nim szklankę mocnego trunku:
- Podobno wstąpiłeś do policji. W życiu bym nie pomyślał, że kiedykolwiek zobaczę cię w mundurze...
- Możliwe, że wkrótce to będzie tylko krótki epizod z mojego życia... - odrzekł Nick, kończąc rozmowę.
Autor opowiadania i grafiki: ŚlązakGrzesiek
Komentarze
Prześlij komentarz